Si Edong

Ay isang kaibigan na:

Mapagbigay sa kapwa, kaibigan, at ka-opisana. Hindi ko masukat ang pagmamahal nya sa pamilya at dahil wagas ito sa kanya, na parang daloy ng tubig sa talon, naibabahagi nya rin ito maging sa ibang tao.

Malapit sa puso ng kanyang mga kaibigan. Sa panahong nakasama ko s'ya at naging ka-partner sa pagkumpuni ng hard disk, hinangaan ko ang kanyang pagiging close sa mga tao. Lalo na sa mga dati nyang nakatrabaho. Kadalasan may lalapit na lang sa kanyang mesa, magha-hi, mangungumusta, at sa aking pagmasid ko naramdaman ko rin minsan ang saya ng kanilang pagiging magkaibigan sa pamamagitan ng kanilang mga abot-tengang ngiti.


Hindi nang-iiwan at lagi kang susuportahan. Kapag pagod ka nang mag-organisa ng kasayahan tulad ng Christmas party, andyan lang s'ya sa likod mo, sasaluhin ka kapag di mo na kaya. Pero bukod dun, siya ay matalino, magaling magisip, 'di ko matalo sa ahedres, at laging may baong biskwit.

Aba! Eh syempre, guwapo!

Natural na komedyante at sigurado akong laging masaya ang oras mo sa tuwing kasama mo s'ya. Nakakalungkot lang isipin dahil dumating na ang takdang araw na huli ko na s'yang makikita bilang kapwa manggagawa ng hitachi.

Higit sa lahat, isang natatanging kwentista at manunulat. Kaya ang bilin ko sa kanya, na i-libre na yung kopya ko ng mga librong ilalathala nya pagdating ng panahon.

Maraming salamat, kuya Edong, Sa tuwa, ligaya, lungkot, trabaho, panahon na ating pinagsamahan! Pinagsamahang gaya ng sabi mo, na parang Erik Morales at Manny Pacquiao. Palakang katulad Manny!

Hanggang sa muli!

Kasal... Kaibigan...

Sa darating na sabado, masusubukan ko na rin kung paano maging isang wedding photographer. Gaya ng lahat ng bagay na unang tinatahak, hindi pa ako sanay sa ganitong klase ng potograpiya. Mula ng nakahiligan ko ito, napagtanto kong napakalawak pala ang pwedeng maging kahulugan ng isang retratista.

Sa larangan ng medisina, meron espesyalista sa mata gaya ni Dr. Jose Rizal. Surgical, orthopedic, pediatric, eksperto sa sakit sa puso at maging ang psychologist ay doktor naman sa pagiisip. Tulad ng mga ito, natuklasan kong napakaraming pagpipilian kung ano ang magdidikta sa uri ng isang taong may tangan ng kamera.

Meron kumukuha ng retrato ng kagandahan ng kalikasan lalo na ang mga mahihilig maglakbay sa iba't ibang lugar. Meron din sa mga palakasan at isports. Sa mga peryodiko, natuturingan photojournalist ang isang lumilikha ng larawan na nagbabalita at nagbibigay impormasyon tungkol sa mga nangyayari sa paligid.

Napakamura pa ng aking isip pagdating sa pagkuha ng larawan at namamangha ako sa tuwing nakakakita ng iba't ibang uri ng retrato. Para akong embudo na sumasalo ng napakaraming ideya at nais isakatuparan sa pamamagitan ng aking kamera.

Magaganap sa darating na sabado ang isang napakahalagang araw ng dalawa kong kaibigan nakilala ko mahigit apat na taon na ang nakalipas. Pareho ko silang kasama sa trabaho at sa araw na iyon, pagiisahin na sila. Ipinasya kong maging isa sa kukuha ng piktyur ng maliligaya at masasayang eksena ng kanilang pagiisang-dibdib. Sa ganitong pagkakataon, nais kong ihandog ito sa kanila bilang kaibigan, at syempre magkaroon na rin ng totoong karanasan sa ganitong klasing larangan.